wake up call

หลังวันปีใหม่มานี้ ทุกเช้าตรู่ จะมีนาฬิกาปลุกระบบใหม่มาร้องเรียกกันแต่เช้าโดยไม่ต้องตั้งต้องเซ็ต
แว่ก! แว่ก! แว่ก! (เสียงอะไรทำนองนี้ หาเสียงเหมือนเปี๊ยบไม่เจอ)
เสียงระบบเซ็นเซอร์ราวด์วิ่งไล่จากหน้าต่างด้านหลัง มาดังที่หน้าต่างข้าง
แว่ก! แว่ก! แว่ก!
โดยวิ่งย้อนไปย้อนมาสลับจากหน้าต่างด้านหลังกับหน้าต่างด้านข้าง
แล้วโยกเร่งจังหวะระรัว พร้อมการเคาะกระจกหน้าต่างเป็นบางครั้ง
แว่ก! แว่ก! แว่ก!
แว่ก! แว่ก! แว่ก!
แว่ก! แว่ก! แว่ก!
นี่มัน หนัง Hitchcock หรือกระไร The birds บุกหรือนี่?
ข่มตาไม่ลงแล้ว ให้อยากรู้ว่านักว่านกอะไร ช่างเฮฟวี่ร็อคเหลือใจ
ต่างจากเสียงนกต้วน้อยร้องจิ๊บๆ เป็นเมโลดี้แสนเริงใจที่กระซิบมาจากต้นไม้หลังบ้าน
ยามล้างหน้าทุกเช้าเสียนี่กระไร

ว่าแล้วก็ย่องไปที่หน้าต่างด้านข้างตามเสียงแว่ก! แว่ก! แว่ก! ที่กำลังดังอยู่
ค่อยๆบรรจงแย้มผ้าม่านอย่างช้าๆทีละน้อย
แล้วตาต่อตาก็มาประสาน
เจ้านกตัวเบ้งสีเหลืองตอง ตัวประมาณฟุต ที่กำลังกระพือปีกรักษาระดับความสูงที่ประมาณขอบหน้าต่าง
ก็ถอยผงะรักษาระดับเผดานบินเดิมไปเล็กน้อย ก่อนที่จะโผบินหนีไปอย่างตกใจ
พอๆกับเจ้าของห้องที่ทึ่งในขนาดเบ้งของเจ้าของเสียง
คว้าเปิดม่านเต็มๆมองหาว่าหนีไปทางไหน
แล้วกระโดดออกนอกห้องไปถาม maewpilar ว่าเห็นหน้าเจ้าของเสียงแว่ก! แว่ก! แว่ก! นี้หรือยัง
ชั่วครู่เจ้าตัวเดิมก็กลับมา จอดเกาะหน้าต่างเดิม ยืนสอดส่องสายตา พร้อมขยับหัวกระดึกกระดึก
เช็คความเคลื่อนไหวในห้องอย่างใคร่รู้
ตื่นแล้วจ๊ะ พอยื่นหน้าไปรายงาน คุณเธอก็รีบโบยบินหนีไปอีก
แล้วบินวนอยู่อีก 3-4 รอบ มาเกาะกิ่งไม้ใกล้ๆบ้าง มาส่องหน้าต่างอีกบ้าง

เช้าวันรุ่งขึ้น คุณพี่แกก็มามุขเดิม คราวนี้เห้นหน้าเห็นตากันมาแล้ว
ไม่หลงกล กระโดดตื่นลงจากเตียงมาเล่นซ่อนหากันแล้ว
ร้องได้ก็ร้องไป นอนดีกว่า

นับเป็นนกเจ้าใหม่ที่มาเยือน
ที่บ้านมีนกทั้งศิลปินเดี่ยวและเป็นกลุ่ม หลากพันธุ์ หลายกิจกรรม ซึ่งล้วนมากันเองตามธรรมชาติ